Onderweg naar Bretagne na het oversteken van de pont de Normandie is een bezoek aan Honfleur zeker aan te raden. Wij vonden een chambre d'hôtes niet veraf en gingen in de namiddag op verkenning.
|
Ons logement: de zijkant boven! |
|
Nog altijd spijt dat ik er geen gekocht heb maar mooie foto van Tessa |
|
Normandië en Bretagne hebben altijd zo van dit soort kaartjes |
|
Kunst langs de kade |
Ondanks de frustratie van vele kerkbezoeken tijdens de schoolreis naar Parijs in het laatste jaar (ik denk dat wij toen elke kerk van Parijs zowat gezien hebben als niet van binnen dan minstens van buiten), ga ik toch graag een kijkje nemen in een mooie kerk. Het exemplaar van Honfleur is een houten zeemanskerk van uitzonderlijke schoonheid.
Voor het vertrek 's morgen nog eens een wandeling met Alfa om... De lokale transportmiddelen (zie ook de postkaart boven) waren in line-up:
Daarna koers gezet naar Deauville, de mondaine badplaats en oorsprong van de naam van één van de meer succesvolle modellen moto van Honda. Het ironische is dat ik in heel Deauville geen enkele Honda Deauville heb gezien ondanks dat mijn "motor-radar" normaal wel aan staat.
Het mondaine karakter blijkt al direct. Qua sfeer zou ik het ergens omschrijven als een Normandische versie van een mix van Oostende en Knokke.
|
Het mondaine Deauville |
|
Jammer dat er geen zon was net toen |
De markt was een aangename drukte en de overdekte hallen leuk vertoeven met verse producten, uiteraard veel vis en schaaldieren ook.
MAAR: het enige terrasje op de stoep (er waren er echt wel weinig) waar wij even later na een lange slentering wilden neerstrijken aanvaardde geen honden.Triestig, vooral aangezien 2 tafels verder wel een 'madam' zat met een soort van ademende swiffer van een hond in een sacoche. Maar bon, het was dus "echte" honden niet toegelaten. Op basis van deze anecdotische ervaring klasseer ik Deauville toch onderaan de lijst van hondvriendelijke steden/dorpen in Frankrijk waar wij al geweest zijn.
Reacties
Een reactie posten