Waarschijnlijk onze favoriete plek van 2011: de haven van Doëlan. Al de eerste dag ter plaatse hadden wij geluk: het was het (jaarlijkse?) feest van de sardien, dus gegrilde sardienen met een aardappel, een fles cider en een stuk taart aan spotprijs. Op de achtergrond (nu, ja "achtergrond") speelde een lokale Bretoense band. Let vooral op de papegaai...
Er was redelijk wat volk van de partij. Naar Bretoense normen al een serieuze samenscholing. De meeste mensen zitten op de banken achteraan te eten. Trouwens altijd de moeite om de eerste dag al te weten te komen op welke dagen er welk feest is in de dorpjes in de omtrek. Er is in de zomerperiode altijd wel ergens een muziekfestival, dansfestival of molenfeest waarbij hetzij mosselen met frieten, hetzij vis met een patat, hetzij saucissen op een broodje te krijgen zijn met een flesje cider of wijn, en als nagerecht een pannekoek of far breton (taart) of gateau breton (ook lekker).
Om lekker te eten is het restaurant Oradukai op de kaai veruit de beste stek in de omtrek. Het menu varieert naargelang de vangst van de dag, maar steeds met verse vis en andere krabben/kreeften en een apéritif du jour of kir breton.
 |
| Op onze 'Michelin' lijst met plastieken bordjes |
 |
| Democratische prijzen bij Oradukai |
Het water naast de kaai is doorzichtig tot op de bodem en je kan er zelf vissen naar krabben - zie ook de vangst van deze jongen die aan het spelen was en ermee wou poseren.
Maar wat het het eten hier speciaal maakt is vooral het prachtige uitzicht over de haven en de zee:
 |
| Het licht in Doëlan: a photographer's dream |
Vanuit de haven kan je ook mooi wandelen langs de kustwegen. En voor de liefhebbers van cider is er een lokale cidrerie niet ver van de haven. Mits wat onderhandelen konden wij zelfs wat appelsap verkrijgen ook, hoewel ze die normaal alleen voor eigen consumptie maken. De cider was hier wel alleen per karton van 6 te krijgen. Voorzie genoeg plaats in de wagen zou ik zeggen.
 |
| Vreemde jongens, die toeristen! |
Reacties
Een reactie posten